Celem artykułu jest zbadanie związku pomiędzy instytucjami demokracji bezpośredniej – obligatoryjnym referendum finansowym i inicjatywą – a rozwojem zatrudnienia w sektorze publicznym w szwajcarskich kantonach. W obliczu rosnącego znaczenia bezpośrednich form uczestnictwa obywateli w kształtowaniu decyzji politycznych na świecie ważnym problemem badawczym staje się skuteczność tych narzędzi z gospodarczego punktu widzenia. Niniejszy artykuł koncentruje się na aspekcie wydatków publicznych. Wyniki analizy zostały skonfrontowane z podobnym badaniem przeprowadzonym dla Stanów Zjednoczonych oraz z rezultatami innych badań empirycznych dotyczących wpływu instytucji demokracji bezpośredniej na poziom wydatków publicznych. W artykule oszacowano model ekonometryczny skonstruowany przy użyciu danych panelowych obejmujących 26 szwajcarskich kantonów w latach 2011–2018. Wyniki pokazują, że referendum obligatoryjne przyczynia się do zmniejszenia, a inicjatywa ludowa do wzrostu zatrudnienia pracowników sektora publicznego na poziomie kantonalnym. Chociaż z wymienionych zmiennych istotne statystycznie jest tylko referendum, wzrost wydatków publicznych na skutek stosowania inicjatywy znajduje potwierdzenie w odnośnej literaturze.