Artykuł dotyczy procesu transformacji pracy ujętej jako wzajemne zazębianie zmian dokonujących się w dominujących instytucjonalnych formach przymusu pracy z formami organizacyjnymi jej realizacji. Analizując obecną fazę transformacji pracy, zwrócono uwagę nie tylko na zmiany techniczno-organizacyjne, związane z postępującą cyfryzacją i algorytmizacją pracy, ale i konsekwencjami społecznymi, takimi jak np. konieczność dalszych zmian systemów zabezpieczenia społecznego. Wskazano na zmianę znaczenia ekonomicznego pracy w funkcjonowaniu społeczeństwa na rzecz zwiększenia jej roli jako wyrazu świadomości znaczenia więzi społecznej w warunkach zbliżającego się coraz szerszego wykorzystywania sztucznej inteligencji i postępującej robotyzacji w sferze usług.