Artykuł ma na celu przedstawienie wyników badań dotyczących efektu ogłoszeń na rynku polskim w zakresie decyzji podejmowanych i ogłaszanych przez Radę Polityki Pieniężnej. Przeprowadzona analiza obejmowała okres od 1999 roku, kiedy to wdrożono w Polsce strategię BCI oraz zaczęto przywiązywać coraz większą uwagę do prowadzenia odpowiedniej polityki komunikacyjnej pomiędzy bankiem centralnym a otoczeniem gospodarczym. Przy wykorzystaniu 152 zdarzeń analizowano reakcje stawek WIBOR oraz stóp kontraktów FRA. Uzyskane wyniki wskazują, iż reakcje rynku przybierają odpowiedni kierunek w stosunku do decyzji ogłoszonych przez komitet monetarny, co oznacza, że rynek trafnie przewiduje kierunek prowadzonej polityki pieniężnej zarówno dla klasy podwyżek, jak i obniżek. Reakcje te są najsilniejsze dla stóp procentowych o najkrótszym terminie zapadalności, i wraz z wydłużaniem się tego okresu mają one słabszą moc, czego także należało oczekiwać w przypadku banku centralnego prowadzącego politykę pieniężną nastawioną na wpływanie na bardzo krótki odcinek krzywej dochodowości. Pozostałe stopy kształtują się pod wpływem oczekiwań co do przyszłych decyzji RPP. Ponadto podwyżki stopy referencyjnej przez NBP wywołują silniejsze reakcje niż obniżki. Nieznaczne średnie względne zmiany stawek WIBOR 6M i stawek FRA mogą świadczyć o reakcji na częściowo nieoczekiwaną zmianę stóp przez RPP oraz już o reakcji na przyszłe decyzje RPP, które kształtują się w oparciu o oczekiwania rynkowe. Reakcje na polskim rynku pieniężnym w latach 1999 - 2011 wskazują, iż wdrażanie nowych narzędzi komunikacji monetarnej przez NBP skutecznie poprawia szybkość reakcji rynku na ogłaszane decyzje RPP, o czym świadczy kształtowanie się zmienności stóp rynku pieniężnego. (abstrakt oryginalny)