W niniejszym artykule podjęta została próba analizy zależności między postacią systemu emerytalnego a decyzjami rozrodczymi indywidualnych osób z wykorzystaniem narzędzi modelowania wieloagentowego. Przedstawiona została współczesna teoria rodziny i podejmowania decyzji reprodukcyjnych, która posłużyła budowie modelu nakładających się pokoleń heterogenicznej populacji o indywidualnych współczynnikach użyteczności z potomstwa, kontroli płodności oraz dochodach. Użyte narzędzia symulacji pozwoliły na zbudowanie dynamicznego modelu, który pozwala odpowiedzieć na pytania o wpływ systemów emerytalnych na motywacje do posiadania potomstwa. Analiza wykazała, że w systemie repartycyjnym dzietność jest wyższa niż w systemie "czysto kapitałowym" i wyniki te są stabilne w dużej liczbie symulacji. Ma to związek ze związaną z systemem repartycyjnym redystrybucją dochodu, a także zmianą charakteru potomstwa, które z publicznego dobra inwestycyjnego staje się wyłącznie dobrem konsumpcyjnym. (fragment tekstu)