Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, na czym powinna polegać społeczna odpowiedzialność uniwersytetu ekonomicznego, w kontekście zapoczątkowanego w 2005 r. procesu przekształcenia polskich uczelni ekonomicznych w uniwersytety ekonomiczne. Autor uważa, że taka zmiana nazwy uczelni ekonomicznej powinna pociągnąć za sobą istotną zmianę sposobu myślenia całej wspólnoty akademickiej oraz zmianę w sposobie jej działania. Zarówno myślenie, jak i działanie wspólnoty uniwersytetu ekonomicznego powinno wynikać z dążenia do prawdy i chęci realizacji zasady uniwersalności nie tylko horyzontalnej, polegającej na otwarciu się na inne dziedziny i rodzaje wiedzy, lecz przede wszystkim wertykalnej, polegającej na pogłębianiu wiedzy. Ta postawa powinna przejawiać się w większej otwartości na prawdę o samym człowieku. Wyrazem tego powinna być koncentracja edukacji i badań wokół trzech postaw człowieka: "być", "mieć" i "nie mieć" oraz ich wzajemnych relacji. Autor zgłasza postulaty działań, które mogłyby pomóc w dostosowaniu się wspólnot akademickich do nowych zadań wynikających ze zmiany statusu uczelni, a zarazem mogłyby dopomóc w odbudowaniu autorytetu uniwersytetu ekonomicznego. Postulowane działania powinny opierać się na fundamencie miłości i troski o człowieka, a nie na kategorii zysku ekonomicznego. Od wyboru systemu wartości zależy to, jakie dziedzictwo kulturowe uczelnia przekaże przyszłym pokoleniom. (abstrakt oryginalny)