Zjawisko efektu cieplarnianego znamy od połowy XIX wieku. Sto lat później zagrożeniami dla środowiska naturalnego zainteresowali się m.in. ekonomiści, tacy jak Nicholas Georgescu-Roegen, Kenneth E. Boulding czy René Passet. Kolejne dekady pokazały, że presja systemów gospodarczych na środowisko staje się coraz większa, a pewnych procesów nie da się już odwrócić. Niniejszy artykuł ma charakter przeglądowy i wskazuje na najważniejsze wyzwania dla zrównoważenia środowiskowego, przedstawia teoretyczne ramy zrównoważenia w ekonomii oraz najnowsze badania w tym zakresie. Wyznaczając kierunki dalszych działań, zarówno w zakresie monitorowania stanu środowiska przy wykorzystaniu omówionych przeze mnie wskaźników zrównoważenia, jak i ograniczenia wpływu gospodarki na środowisko, opierając się na ramach ekonomii ekologicznej i politycznej, proponuję przejście do nowego reżimu społeczno-metabolicznego zrównoważonego dewzrostu, który pokrótce przedstawiam w ostatniej części artykułu.