W niniejszym opracowaniu podjęto próbę oceny, jakie uwarunkowania makroekonomiczne towarzyszą utrzymywaniu stabilnego kursu waluty wobec euro w krajach Europy Środkowej i Wschodniej. Dokonano analizy ewolucji systemów kursowych stosowanych przez państwa z tego regionu latach 1999-2011. Na podstawie analizy logitowej określono, w jakich warunkach makroekonomicznych następuje stabilizacja kursu ich walut wobec euro. Przeprowadzone badania pozwoliły stwierdzić, że prawdopodobieństwo utrzymywania stabilnego kursu jest wyższe w państwach o małej gospodarce, zdyscyplinowanej polityce fiskalnej i niskiej relacji wolumenu kapitału zagranicznego, napływającego w postaci inwestycji bezpośrednich i portfelowych, a także pozostałych inwestycji, do oficjalnych rezerw walutowych. Te kraje Europy Środkowej i Wschodniej, które utrzymują stabilny kurs waluty wobec euro, cechuje też na ogół wyższy deficyt bilansu obrotów bieżących w porównaniu z innymi państwami regionu, w których nie stabilizuje się kursu walutowego. Jest to wynikiem realnej aprecjacji, prowadzącej do pogorszenia konkurencyjności eksportu. W takich uwarunkowaniach stabilizowanie kursu może wymagać utrzymywania stóp referencyjnych na wysokim poziomie, ponieważ władze monetarne małych krajów muszą brać pod uwagę parytet stóp procentowych. Oznacza to, że cały ciężar szoków gospodarczych jest przerzucany na sferę realną, co może stanowić przyczynę długotrwałych i nawracających recesji. (abstrakt oryginalny)