ARTYKUŁ
Stabilność bezpieczeństwa żywnościowego w krajach członkowskich UE – czy wspólna polityka rolna zapewnia odporność systemów żywnościowych w czasie kryzysów?
Więcej
Ukryj
1
Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu, Polska
2
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, Polska
Zaznaczeni autorzy mieli równy wkład w przygotowanie tego artykułu
Data nadesłania: 20-11-2023
Data ostatniej rewizji: 17-03-2024
Data akceptacji: 27-06-2024
Data publikacji online: 21-12-2024
Data publikacji: 21-12-2024
Ekonomista 2024;(4):395-419
SŁOWA KLUCZOWE
KODY KLASYFIKACJI JEL
STRESZCZENIE
Pandemia Covid-19, a następnie inwazja Rosji na Ukrainę spowodowała globalną recesję, zakłócenia łańcuchów dostaw, wysoką inflację,
wzrost długu publicznego, ale także niestabilność na rynkach żywności w skali globalnej. Wynikające z tych wydarzeń niedobory żywności,
a także pogorszenie dostępności ekonomicznej produktów spożywczych pogłębiły nierówności na świecie i zaostrzyły problem braku bezpieczeństwa żywnościowego. Celem badania była ocena poziomu i stabilności bezpieczeństwa żywnościowego krajów UE na tle innych
krajów świata oraz odpowiedź na pytanie, czy wspólna polityka rolna (WPR) spełniła swoją rolę w tworzeniu odpornych systemów żywnościowych. Ocenę stabilności trzech wymiarów bezpieczeństwa żywnościowego w różnych krajach świata dokonano w oparciu o Globalny
Indeks Bezpieczeństwa Żywnościowego (GFSI). Badania wykazały, że sytuacja w zakresie bezpieczeństwa żywnościowego w UE jest
bardzo dobra na tle świata, o czym świadczy fakt, że wśród 20 krajów o najwyższym wskaźniku GFSI aż 12 to kraje UE. WPR jest czynnikiem
zarówno poprawiającym bezpieczeństwo żywnościowe w państwach członkowskich UE, jak i stabilizującym jego i tak już wysoki poziom.