Celem artykułu jest ocena przydatności różnych modeli dyskryminacyjnych skonstruowanych przez polskich i zagranicznych autorów do oceny zagrożenia bankructwem przedsiębiorstw. Analiza została przeprowadzona na zbiorze obejmującym 180 przedsiębiorstw działających w Polsce w trzech branżach: handel hurtowy żywnością, napojami i wyrobami tytoniowymi, roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków oraz transport drogowy towarów. W badaniu wykorzystano dane z bilansów przedsiębiorstw oraz rachunków zysków i strat z okresu 2007-2010. Analiza wykazała, że większość badanych modeli dyskryminacyjnych charakteryzuje się w odniesieniu do badanej próby niewystarczającym stopniem sprawności prognostycznej. W związku z tym autorzy skonstruowali trzy własne modele, które wykazały lepsze zdolności predykcyjne. Wykazano ponadto, że włączenie do modelu wskaźników charakteryzujących sytuację finansową przedsiębiorstwa w relacji do wyników średnich uzyskiwanych w danej branży poprawia zdolność prognostyczną modelu. (abstrakt oryginalny)