Współczesna myśl ekonomiczna nie radzi sobie zadowalająco ze swymi zadaniami: nie wyjaśnia w sposób w pełni satysfakcjonujący rzeczywistości społeczno-gospodarczej, ani nie proponuje skutecznych metod rozwiązania ważnych problemów, zwłaszcza na szczeblu makroekonomicznym - w gospodarce narodowej oraz megaekonomicznym - w gospodarce światowej. Nowy pragmatyzm to zarys heterodoksyjnej koncepcji teoretycznej powstającej w ramach normatywnego nurtu ekonomii, oparty na pragnieniu stworzenia dobrej gospodarki, odpowiadającej wyzwaniom współczesnego świata. Nowy pragmatyzm to ekonomia uczciwa, która próbuje dostarczyć prawdziwej diagnozy sytuacji gospodarczej oraz zapewnić efektywność i sprawiedliwość w aktywnym gospodarowaniu. Koncepcja ta jest adresowana zarówno do krajów wysoko rozwiniętych, jak i do gospodarek rozwijających się. Sprostanie obecnym wyzwaniom wymaga zmiany stylu życia, czemu towarzyszyć musi odmienny niż dotychczas sposób funkcjonowania gospodarki. Trzeba sformułować na nowo cel gospodarowania, którym nie może być maksymalizacja zysku i ilościowy wzrost produkcji, oraz zapewnić podporządkowanie krótkookresowych interesów prywatnego kapitału długookresowym interesom publicznym. (abstrakt oryginalny)