Źródła obecnego kryzysu mają bardzo różnorodny i dość wszechstronny charakter, ale na pewno są wśród nich i luki w teorii ekonomii, i błędy w polityce makroekonomicznej oraz regulacyjnej. Z tej diagnozy wynikają więc postulaty dotyczące koniecznych zmian i uzupełnień w teorii eko-nomii, jak również zmian w instytucjonalnym kształcie i strategii banków centralnych. Dyskusja na temat proponowanej terapii sięga w tej drugiej sferze nawet głębiej i sugeruje konieczność zmian reguł określających zakres i sposób ingerencji państwa w działalność sektora finansowego, zarówno w skali krajowej, jak i międzynarodowej. We wszystkich tych obszarach - zmian teoretycznych, zmian instytucjonalnych oraz zmian w polityce gospodarczej i regulacyjnej - ekonomiści powinni odgrywać i już odgrywają rolę nie tylko obserwatorów rzeczywistości, ale i jej konstruktorów. (abstrakt oryginalny)