Pandemia COVID‑19 i związany z nią kryzys ukazały w wyraźniejszym niż dotychczas świetle narastające w ostatnich dziesięcioleciach globalne wyzwania o charakterze ekonomicznym, społecznym i środowiskowym. Nikt nie ma też już dzisiaj wątpliwości, że rosyjska inwazja na Ukrainę pogłębi dotychczasowe problemy. Coraz częściej pojawiają się głosy, że realizacja celów zrównoważonego rozwoju zdefiniowanych przez ONZ oraz walka ze skutkami kryzysu wywołanego pandemią i wojną w Ukrainie nie jest możliwa bez większego niż dotychczas zaangażowania i aktywnej postawy społeczeństwa, a pozostawienie jej tylko siłom rynkowym oraz odgórnym regulacjom nie przyniesie oczekiwanych efektów. Powstaje pytanie, czy i ewentualnie w jaki sposób takie inicjatywy społeczno‑gospodarcze jak Fair Trade mogą przyczynić się do transformacji systemowej w kierunku zrównoważonej gospodarki rynkowej i budowy nowej rzeczywistości pocovidowej trzeciej dekady XXI w. Posługując się metodą krytycznej analizy literatury, autorka dochodzi do wniosku, że inicjatywa ta wpisuje się zarówno w te nurty ekonomii, które kładą nacisk na społeczne aspekty funkcjonowania rynków, jak również w neoklasyczne postrzeganie procesów gospodarczych. Spojrzenie na „Sprawiedliwy Handel” z obu perspektyw pozwala wyjaśnić przyczyny jego powstania i dynamicznego rozwoju oraz zrozumieć jego rolę we współczesnym życiu społeczno‑gospodarczym. Prowadzi również do wniosku, że nie jest on przypadkowym epizodem, lecz może stanowić ważny trend rozwojowy w gospodarce globalnej, odgrywając istotną rolę w przeciwdziałaniu globalnym problemom, w tym również skutkom kryzysu związanego z pandemią i wojną w Ukrainie. Fair Trade przyczynia się bowiem do przejmowania przez społeczeństwo odpowiedzialności za wyzwania o charakterze społecznym, włączania w decyzje rynkowe takich wartości jak solidarność i altruizm oraz do wzrostu roli społeczeństwa, jako trzeciej obok rynku i państwa instytucji kształtującej rzeczywistość gospodarczą.