W artykule przedstawiono zagregowaną ocenę kondycji finansowej wybranej grupy polskich przedsiębiorstw z wykorzystaniem 20 modeli prognozowania upadłości przedsiębiorstw opracowanych przez różnych polskich autorów. Przedstawiono zasady konstrukcji modeli klasyfikacyjnych do prognozowania bankructwa, wskazując na najczęstsze rozwiązania, jakimi są liniowa funkcja dyskryminacyjna oraz model logitowy. Omówiono również dobór wskaźników wykorzystywanych w konstrukcji systemów wczesnego ostrzegania. Skuteczność badanych modeli predykcyjnych zweryfikowano dla wybranej grupy firm, obejmującej 53 przedsiębiorstw, które zbankrutowały w okresie 2003-2011 oraz 53 przedsiębiorstw znajdujących się w dobrej kondycji finansowej. Analiza pokazała, że jakość uzyskanej klasyfikacji była zadowalająca w przypadku pięciu modeli. W pozostałych przypadkach testowane modele dają zbyt niski odsetek poprawnych identyfikacji bądź zbyt silną asymetrię w rozpoznawaniu przedsiębiorstw zdrowych i zagrożonych. Jeśli jednak ocena kondycji finansowej przedsiębiorstw jest przeprowadzona w sposób zagregowany, według dominujących wskazań ze wszystkich dostępnych modeli, to rozróżnienie pomiędzy klasą zdrowych i klasą zagrożonych przedsiębiorstw okazuje się prawidłowe dla 87% firm. Ponadto ocena metodą zagregowaną daje szanse na uzyskanie klasyfikacji o mniejszej asymetrii niż stosowanie indywidualnych modeli. (abstrakt oryginalny)