Celem artykułu jest ocena współzmienności i natężenia wstrząsów podażowych i popytowych występujących w Polsce i innych krajach Unii Europejskiej (UE), a także określenie charakteru towarzyszących im procesów dostosowawczych. Podstawę analizy stanowi dwuczynnikowy strukturalny model wektorowej autoregresji (SVAR) z długookresowymi restrykcjami wynikającymi z agregatowego modelu podaży i popytu. Wykorzystując kwartalne szeregi czasowe PKB i cen dla 23 krajów UE za lata 1995-2013, określono przebieg nieobserwowalnych wstrząsów podażowych (trwałych) i popytowych (przejściowych). Analiza współzmienności ujawniła, że pomiędzy Polską i krajami UE istnieją silne dodatnie korelacje wstrząsów podażowych, tymczasem wstrząsy popytowe są istotnie zróżnicowane w poszczególnych krajach. Badanie dynamiczne nie wykazało istotnych tendencji wzrostu lub spadku współczynników korelacji, z wyjątkiem okresu kryzysu (lata 2007-2010). Ocena natężenia wstrząsów gospodarczych wskazuje, że Polska doświadczała stosunkowo silnych zaburzeń podażowych i popytowych, znacznie silniejszych niż te występujące w głównych państwach Unii Gospodarczej i Walutowej. Łączna analiza współzmienności i siły wstrząsów prowadzi do wniosku, że kraje o wysokiej korelacji wstrząsów popytowych z Polską wykazują także przeciętnie mniejsze różnice w ich natężeniu względem polskiej gospodarki. Na tle pozostałych państw UE Polska (podobnie jak np. Czechy, Słowacja i Słowenia) cechowała się stosunkowo szybkimi dostosowaniami po wystąpieniu wstrząsów gospodarczych. (abstrakt oryginalny)