Polityka niskich stóp inflacji realizowana w krajach rozwiniętych od lat 90. XX w. nie przyniosła spodziewanych rezultatów w postaci zadowalającego tempa wzrostu gospodarczego w dłuższym okresie oraz uniknięcia głębszych i trwalszych załamań koniunktury. Przeciwnie, w krajach, które wykazywały największą determinację w stabilizacji cen (Japonia, strefa euro), doszło do uruchomienia procesów deflacyjno-stagnacyjnych, których ostatecznym rezultatem jest trudna do pokonania stagnacja gospodarcza. Analiza porównawcza rozwoju sytuacji w czołowych gospodarkach świata, w tym nienależących do grona krajów najwyżej rozwiniętych (Chiny, Indie, Brazylia, Meksyk), wskazuje na możliwość i konieczność realizacji alternatywnej strategii polityki gospodarczej, opartej na promocji wzrostu realnego PKB, przy traktowaniu inflacji jako ważnego celu uzupełniającego. (abstrakt oryginalny)