Celem artykułu jest przedstawienie dwóch głównych instrumentów pochodnych na zmienność (kontrakty futures i swapy wariancji) jako nowej klasy aktywów i ich analiza z punktu widzenia optymalizacji portfela inwestora. Wykorzystując dane z rynku USA autorzy dowodzą, że zarówno dodanie krótkiej, jak i długiej ekspozycji na zmienność do portfela może istotnie poprawić jego efektywność (zwiększyć stopę zwrotu w relacji do ryzyka). Jednak największe korzyści - w sensie zwiększenia stopy zwrotu i redukcji ryzyka portfela - przynosi inwestorom jednoczesne dodanie kombinacji krótkiej pozycji w zmienności zrealizowanej i długiej pozycji w zmienności implikowanej, które naturalnie się uzupełniają. (abstrakt oryginalny)