Artykuł analizuje zależność pomiędzy różnymi formami innowacji a eksportem krajów Europy Środkowo-Wschodniej należących do Unii Europejskiej. Analiza nawiązuje do modelu handlu międzynarodowego, który podkreśla znaczenie wydajności dla przedsiębiorstw wchodzących na rynki eksportowe. Autorzy traktują innowacje jako kluczowy czynnik określający poziom wydajności w przedsiębiorstwach i jej wzrost. Miernikami aktywności innowacyjnej przedsiębiorstw mogą być wydatki na badania i rozwój (B+R) oraz ich efekty, obejmujące różne formy innowacji: produktowych, procesowych (technologicznych), marketingowych, organizacyjnych i menedżerskich. Autorzy próbują określić znaczenie tych czterech form innowacji dla działalności eksportowej przedsiębiorstw. Analiza empiryczna opiera się na modelach probitowych, zastosowanych do zbioru danych mikroekonomicznych BEEPS V obejmującego okres 2011-2014. Wstępne wyniki wskazują, że prawdopodobieństwo podjęcia działalności eksportowej przez firmę zależy od innowacji produktowych, natomiast innowacje marketingowe i menedżerskie nie wydają się mieć istotnego wpływu. Następnie autorzy badają wpływ innowacji na działalność eksportową przedsiębiorstw z uwzględnieniem zmiennych kontrolnych, takich jak: wydajność pracy, wielkość przedsiębiorstwa, udział pracowników produkcyjnych z wykształceniem wyższym, udział kapitału zagranicznego i wykorzystanie licencji zagranicznych. (abstrakt oryginalny)