W następstwie kryzysu finansowego i gospodarczego z 2008 r. ekonomia głównego nurtu była oskarżana o nieumiejętność przewidzenia, uniknięcia i złagodzenia tegoż kryzysu. W tej sytuacji interesujące może być rozpatrzenie, czy alternatywy dla ekonomii głównego nurtu mają jakąś wartość. Celem tego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy teoria austriackiej szkoły ekonomii może być uznana za poważną alternatywę dla ekonomii głównego nurtu. Autor poszukuje odpowiedzi poprzez zbadanie jej metodologii, a w szczególności jej stosunku do wykorzystania metod matematycznych w teorii ekonomii. Wskazane zostały pewne słabości metodologii szkoły austriackiej, które czynią ją mniej atrakcyjną, niż można by pierwotnie sądzić. Następnie dokonano przeglądu argumentów ekonomistów austriackich przeciwko matematyce w ekonomii; dokładne badanie pokazuje, że nie są one wiarygodne. Wszystko to świadczy o tym, że austriacka szkoła ekonomii nie może zostać uznana za poważną alternatywę wobec ekonomii głównego nurtu. Ostatecznie wniosek ten jest zilustrowany porównaniem metod, którymi wyprowadza się i analizuje teorie cyklu koniunkturalnego w dwóch rozważanych tu podejściach do ekonomii. (abstrakt oryginalny)